Θα ερχόταν μετά από τρία χρόνια η Βιβή, μακρινή ξαδέρφη της μητέρας της που ζούσε σχεδόν μόνιμα στο Παρίσι και θα τη φιλοξενούσαν όπως πάντα. Το σπίτι θα μοσχοβολούσε όλη μέρα ακριβά αρώματα κι αφρόλουτρα και θα περνούσαν οι μέρες γελώντας με τις παλιές οικογενειακές της ιστορίες και τα αισθηματικά της!
Η Βιβή ήταν μια κοσμογυρισμένη τετραπέρατη και καπάτσα γυναίκα, που τίποτα δε μπορούσε να εμποδίσει τους στόχους της. Όμορφη δεν ήταν αλλά πρόσεχε πολύ την εμφάνισή της και είχε έντονη προσωπικότητα. Τρεις γάμους είχε κάνει και είχε αποκτήσει δυο γιους από τον πρώτο της σύζυγο. Ένας όμορφος Κερκυραίος με δουλειά καλή και μεγάλη περιουσία που τη λάτρευε και πάντα περίμενε ότι θα γυρίσει ξανά κοντά του. Φρούδες ελπίδες...
Ο δεύτερος σύζυγος ήταν Χιώτης καπετάνιος και ο τρίτος ένας ξενέρωτος δικηγόρος Γάλλος. Οι ελεύθερες ανά την υφήλιο σχέσεις της αμέτρητες...
Η Βιβή γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια και ήταν η μικρότερη από τα πέντε παιδιά του Μανώλη και της Ερασμίας που κατάγονταν από τα Καρδάμυλα της Χίου. Πολύ μορφωμένη, μιλούσε τέσσερις γλώσσες και πολύ χρυσοχέρα όσον αφορούσε τη μοδιστρική και το πλέξιμο. Το μεγαλύτερο ταλέντο της ήταν στο τύλιγμα, όχι των ντολμάδων αλλά των ωραίων και ανοιχτοχέριδων πλουσίων αντρών.
Μεγάλωσε με πολύ αυστηρή μητέρα, τον πατέρα τον έχασαν νωρίς. Με το ρολόι στο χέρι στεκόταν η Ερασμία και η Βιβή όταν έβγαινε με τις φίλες της φρόντιζε να είναι συνεπής στην ώρα της γιατί έπεφταν τα χαστούκια βροχή.
Η μητέρα της είχε απίστευτο χιούμορ, ήταν εξαιρετική μαγείρισσα και νοικοκυρά, βρέθηκε κι ένας εύπορος ανύπαντρος κύριος και ξαναπαντρεύτηκε. Ανέλαβε τα έξοδα των παιδιών και φοίτησαν στα καλύτερα σχολεία. Τα παιδιά της, τέσσερα κορίτσια κι ένα αγόρι μεγάλωναν με όλα τα καλά, στάθηκε σαν πραγματικός πατέρας τους. Η μάνα ήθελε να έχουν εφόδια τα παιδιά της κι όσον αφορούσε τις κοπέλες έπρεπε εκτός από τη μόρφωση να είναι και τέλειες νοικοκυρές. Το μεγαλύτερο δε ατού τους, ήταν το ρίξιμο των χαρτιών και του καφέ, σ' αυτό τον τομέα η Βιβή απέδιδε τα μέγιστα!
Αρχή της Ερασμίας, ήταν οι κόρες της να καλοπαντρευτούν και να προσέξουν μη τυχόν και τις "ξεγελάσει" κάνας ομορφονιός και τις παρατήσει μετά. Ανέγγιχτες θα τις παρέδιδε στους γαμπρούς και να μη τολμήσουν να βγουν πονηρό ραντεβού κι ακουστεί το όνομά τους. Και στο γιο της είχε πει να προσέχει μη "χαλάσει" κοπέλα γιατί θα τον πάντρευε σε μια βδομάδα μαζί της κι ας ήταν η χειρότερη.
Η Βιβή ήταν η πιο ξύπνια από τα αδέρφια της. Όταν τελείωσε επιτυχώς τις σπουδές της έπιασε αμέσως δουλειά σε γραφείο. Τα χέρια της πετούσαν στη γραφομηχανή, είχε μάθει τυφλό σύστημα κι αυτό τη διευκόλυνε στο να έχει μάτια κι αυτιά τεντωμένα και να παρακολουθεί τα πάντα. Ήξερε με κάθε λεπτομέρεια τι έκαναν, τι έλεγαν, που πήγαιναν, ποιοι έμπαιναν, γιατί έρχονταν. Όταν αργούσε να σχολάσει, πήγαινε η μάνα της και την έπαιρνε από τη δουλειά. Φοβόταν γιατί ήταν ζωηρούλα και πεταχτή κι ήθελε να έχει το κεφάλι της ήσυχο. Συνήθιζε να φοράει κοντές φούστες και βαθύ ντεκολτέ αποκλειστικά και μόνο όταν έβγαινε με τη μάνα της.
<<Αν σε βλέπουν να κυκλοφορείς μόνη σου έτσι θα σε περάσουν για καμιά πρόστυχη που ψάχνει άντρα για πονηρά. Με τη μάνα σου όταν είσαι τους βουλώνεις το στόμα και δείχνεις και τα κάλλη σου να σε λιγουρεύονται. Από μακριά πάντα να ξερογλείφονται και να φαντάζονται, όποιος θέλει να τα χαρεί μετά το στεφάνι. Και δε θα είναι όποιος κι όποιος, καλός, ωραίος και πλούσιος!>>
Στο γραφείο ερχόταν ο Δημήτρης, ένας όμορφος ψηλός και γοητευτικός άντρας. Έχοντας μπροστά της στοίβες ολόκληρες να μεταφράσει και να δακτυλογραφήσει, άκουγε τη συνομιλία του με τον διευθυντή της. Έμαθε ότι ήταν από την Κέρκυρα και στην Αλεξάνδρεια θα έμενε τουλάχιστον έξι μήνες ακόμα προκειμένου να επιβλέπει τη νεοϊδρυθείσα εταιρία του θείου του. Το μόνο του πρόβλημα ήταν η γλώσσα που δεν ήξερε παρά μόνο τα απαραίτητα και ο συνεταίρος ήταν Αιγύπτιος. Θα χρειαζόταν απαραίτητα μεταφραστή.
Η Βιβή τον έβαλε στο μάτι. Με τρόπο πήρε λόγια από τη γυναίκα του διευθυντού της για να ξέρει και πού βαδίζει. Έμαθε ότι στο νησί ζούσε με τους γονείς του, ήταν ελεύθερος, εύπορος, είχε μεγάλη ακίνητη περιουσία. Το απόγευμα μίλησε στη μητέρα της κι άρχισαν αμέσως να καταστρώνουν σχέδια. Ο μεταφραστής που ζητούσε μπορούσε άνετα να γίνει μεταφράστρια για να είναι κοντά του και να τον πλευρίσει. Αυτό βέβαια θα έπρεπε να το προτείνει ο διευθυντής. Το πρώτο όμως που θα έπρεπε να κάνει ήταν να του μιλήσει για να έρθουν λίγο πιο κοντά. Η αγορά σπιτιού στην Κέρκυρα ήταν μια πολύ καλή αφορμή, όχι όμως απ' αυτούς, από που κι ως που; Κάποιος δικός τους έπρεπε να θέλει πολύ ένα εξοχικό εκεί αλλά ποιος;
Στην Αθήνα η Ερασμία είχε τα δυο αδέρφια της κι από κει ξεκίνησε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου