Η δική του η γυναίκα υπάλληλος με αφεντικό; Ποτέ!

'Ομορφο το σπίτι τους στην Κέρκυρα, με τέσσερα μεγάλα δωμάτια και βεράντα με θέα στη θάλασσα. Η Βιβή το στόλισε με ό,τι καλύτερο διέθεταν τα καλά κι ακριβά μαγαζιά, σε παλ αποχρώσεις. Καμία σχέση δεν είχε με το πατρικό της που ήταν φορτωμένο με βαριά σκαλιστά έπιπλα και βελούδινες μπορντό κουρτίνες. Ό,τι χτυπητό της είχε φέρει η μάνα της  το έδωσε στην πεθερά που είχε σπίτι με κλασσική επίπλωση. Χρυσοκόκκινα πουφ, χαλιά σε έντονα χρώματα, ναργιλέδες με περίτεχνα σχέδια, κάδρα με πούλιες και χάντρες. Κράτησε όλα τα ασπρόρουχα και γέμισε τις ντουλάπες και τα συρτάρια της. Με τα σιέλ και ροζ μεταξωτά υφάσματα έραψε κουρτίνες με πολλά βολάν, έκανε κι ασορτί θήκες για τα παπλώματα. Ό,τι περίσσεψε από το ύφασμα έραψε και για την πεθερά της που βάλθηκε να της ανακαινίσει το σπίτι. Κολλητές ήταν νύφη και πεθερά, η κυρία Πόπη έπινε νερό στο όνομά της. Με τα καφεδάκια τους, τα μαγειρέματα, τις βόλτες στα μαγαζιά, την πολύτιμη βοήθεια που προσέφερε στον άντρα και τον πεθερό της στη δουλειά τους. Καμάρωνε η Πόπη για την άξια νύφη της στους συγγενείς, στους γείτονες, στις φίλες της που καλούσε η Βιβή στο σπίτι για καφέ και κουβεντούλα.

- Η πεθερά μου με υποστήριξε ακόμα κι όταν έφυγα, πήγαινε μου είπε και τα παιδιά θα τα έχω εγώ, μη νοιάζεσαι. Είχε ανοιχτό μυαλό και με καταλάβαινε, δεν περίμενε βέβαια ότι θα χώριζα οριστικά από το γιο της. Αλλά και τότε, πάλι δε χαλάσαμε τη σχέση μας, σπουδαία γυναίκα ήταν. 

Η Βιβή δεν ήταν φτιαγμένη για το σπίτι. Καμία σχέση δεν είχε με την κλασική νοικοκυρά που μαγείρευε κι αφοσιωνόταν αποκλειστικά στο σύζυγο και τα παιδιά. Εκ φύσεως ανεξάρτητη, ήθελε να εργάζεται για να βγαίνει από το σπίτι, να έχει και τα δικά της λεφτά για να είναι πάντα από πάνω.

- Τα λεφτά μου που δούλευα τα είχα καταθέσει στην τράπεζα, συμπλήρωνα και κάθε μήνα ό,τι μου περίσσευε και ήταν αρκετά. Η πεθερά μου έκανε πολλά δώρα σε ρούχα, παπούτσια, κοσμήματα, ο Δημήτρης ό,τι μου άρεσε θα μου το έπαιρνε χωρίς να το ζητήσω. Στο συρτάρι άφηνε λεφτά που ήταν κοινά και δεν ασχολιόταν καθόλου. Κι αργότερα που ξαναπαντρεύτηκα, πάλι το ίδιο έκανα, τα δικά μου που έβγαζα ως εργαζόμενη στην άκρη, από του σπιτιού πάλι στην άκρη κρυφά κι αυτό πρέπει να κάνει κάθε γυναίκα. Αν δεν έχει δικά της λεφτά, είναι καταδικασμένη και δε μπορεί να κάνει τίποτα, σκύβει το κεφάλι και δεν το σηκώνει ποτέ. Η ζωή δεν ξέρεις πως τα φέρνει και δε μπορείς να βασίζεσαι στην τσέπη του άλλου. Εσύ Στάσα ξέρεις με τον καπετάνιο μετά τι τράβηξα που τα λογάριαζε όλα, ακόμα και στο φαγητό τσιγκούνης ήταν ο γρουσούζης!   

Όταν γέννησε το πρώτο της παιδί, ασχολήθηκε όσο μπορούσε και τα πολλά νταντέματα τα άφησε στην πεθερά της. Πάνες σπάνια του άλλαζε, μπάνιο μόνη της δεν το έκανε, ξένοιαζε αφού είχε τη γιαγιά. Της είπε ότι ήθελε να χαρεί το πρώτο της εγγόνι όσο ήταν νέα, θα έπαιρνε και το όνομα του παππού, Αντώνης. Ξετρελαμένη η Πόπη ντάντευε και το μωρό και τη μάνα, μαγείρευε, περνούσε πολλές ώρες μαζί τους. 

Η Βιβή μετά τον ενθουσιασμό της για το μωράκι που απέκτησε, άρχισε να ασφυκτιά και να μη τη χωράει ο τόπος. Ωραία η Κέρκυρα αλλά μικρή, δεν ήταν σαν την Αθήνα που δε σε άφηνε να πλήξεις. Ζήτησε από το Δημήτρη να πάνε για να αλλάξει τον αέρα της αλλά εκείνη την περίοδο πνιγόταν στη δουλειά και δε μπορούσε. Τον βοηθούσε στο γραφείο αλλά για δυο τρεις ώρες, δεν την άφηνε παραπάνω για να μη κουράζεται. Ήθελε κανονική δουλειά η Βιβή όπως ήταν μαθημένη αλλά όταν του το είπε έγινε έξαλλος. Η δική του η γυναίκα υπάλληλος με αφεντικό; Ποτέ! Δεν τους έλειπε τίποτα, λεφτά είχε να ξοδεύει όσα θέλει, χωρίς να την ελέγχει. Πριν συμπληρώσει τον ένα χρόνο το παιδί, έμεινε πάλι έγκυος κι από τα νεύρα της δε μπορούσε να της μιλήσει. Ένιωθε ότι δεσμευόταν περισσότερο και δεν ήταν διατεθειμένη να κάτσει σπίτι και να μεγαλώνει με την πεθερά της παιδιά.

- Το έβαλε στο μυαλό του ο Δημητράκης, να κάνουμε πολλά παιδιά, να γυρίζει από τη δουλειά και να βλέπει μωρουδιακά και πιπίλες παντού, να χαίρεται. Σιγά που θα έκανα τα μυαλά του, να χαντακώσω τη ζωή μου γεννοβολώντας σαν την κουνέλα! Αν μου την έσκασες αγόρι μου εσύ μια, θα στη σκάσω δέκα! Γέννησα και το Μανώλη - Νίκο μου, έδωσα το όνομα και των δύο πατεράδων μου, αληθινό μπαμπά μου ένιωθα και το Νίκο και του άξιζε και μόλις σαράντισα πήγαινα με το έτσι θέλω στο γραφείο. Μίλησα στην πεθερά μου και της είπα να τον πείσει, μη με διώχνει σε δυο ώρες κι άντε σπίτι στα παιδιά γιατί θα μαλώσουμε πολύ άσχημα με το γιο της. Το δέχτηκε ο Δημητράκης αλλά είχε στο νου του και τα πολλά παιδιά, πήγα κι εγώ κρυφά στο γιατρό όταν έμεινα ξανά δυο φορές έγκυος και τα έριξα... 

Πέντε χρόνια κράτησε ο γάμος τους. Όταν έμαθε ο Δημήτρης από το γιατρό για τις εκτρώσεις, έγινε χαμός στο σπίτι, νύχτα μέρα φωνές και φασαρίες. Η Πόπη προσπάθησε να τους τα συμβιβάσει αλλά η Βιβή είχε πάρει ήδη τις αποφάσεις της. Θα πήγαινε στην Αθήνα, στους θείους της, να ηρεμήσει κι αυτή κι ο άντρας της. Ο Δημήτρης έξαλλος της απαγόρεψε να παρατήσει τα παιδιά και να πάει μόνη της, εκείνη του χτύπησε το χέρι στο τραπέζι και του είπε ότι κουμάντο στη ζωή της κάνει μόνο αυτή.Αν την καταλάβαινε, δε θα έφευγε.  Πέρασε από το ιατρείο κι έβρισε πολύ άσχημα το γιατρό που πρόδωσε το μυστικό της, αφού ήξερε ότι εκείνη πήγαινε κρυφά. 

- Μου είπε ότι τον συμβούλεψε να προσέχει για να μη πάθω τίποτα με τις επεμβάσεις και το έκανε για το καλό μου. Κι εγώ του είπα είσαι ηλίθιος, θα χωρίσουμε και θα φταις εσύ, δεν είχα ανάγκη να με προστατέψεις. Δυο παιδιά του έκανα και για μένα ήταν μια χαρά, αυτός ήθελε τέσσερα πέντε κι εγώ όχι. Θα έκανα στείρωση, να ξεμπλέξω μια κι έξω! 

Στην Αθήνα έμεινε δεκαπέντε μέρες και το μόνο που νοσταλγούσε ήταν τα παιδιά, τίποτα άλλο δεν ένιωθε να τη δένει με την Κέρκυρα. Γύρισε κι άρχισε να μαζεύει κρυφά κάποια πράγματα δικά της και των παιδιών, είχε αποφασίσει να φύγει οριστικά. Η πεθερά της κατάλαβε και μίλησαν ανοιχτά όπως πάντα. Της πρότεινε να της αφήσει τα παιδιά, άλλο με τη γιαγιά, τον παππού και το μπαμπά κι άλλο με ξένη γυναίκα να τα προσέχει. Ας πήγαινε στην Αθήνα να εργαστεί και να μείνει για λίγο μακριά με τον άντρα της και θα της τα πήγαινε τακτικά να τα βλέπει. Ας είναι, αυτό θα έκανε, μάλλον ήταν η καλύτερη λύση.

Η Βιβή το δέχτηκε κι ενημέρωσε την Αντιγόνη ότι θα πάει και να έχει το νου της για δουλειά.